Poëzie op het plein
Zondag 6 juni, dag 6
Buurtbewoners presenteerden eigen gedichten, geïnspireerd door het Van der Helstplein. Coaching en begeleiding: Mireille Rai.
Als ik een bank was
door Ann Tempelaars
Als ik een bank was op het plein
dan zou ik willen dat het in een vroegere tijd was
dat er dames in hoepelrokken op mij zouden neerstrijken
om de wetenswaardigheden van de dag te bespreken
dan zou ik de zachtheid van de glanzende zijde willen voelen
dan zou ik luisteren en geduldig wachten
tot zij hun wandeling zouden voortzetten
met parapluutjes tegen de felle zon…
Van der Helstplein
door Ann Tempelaars
Bartholomeus ging ervoor:
verf, kwasten en doek, het
portretten maken ging maar door.
Een dame, een heer,
een overleden kind,
een troep met schutters:
niets hield hem tegen
om de burgerij
gezichten te geven.
Postuum geëerd
kreeg hij in de Pijp
twee straten, een plein
en op dat van der Helstplein
wil eenieder heel graag zijn
want hapjes, drankjes te over
het brengt mensen
-in gezonde tijden-
met veel plezier bij elkaar.
Zo ook voor dit jubileum
is de huidige burgerij uitgerukt
van herdenken 100 jaar
leven, wonen, werken,
onder het platanengroen,
genieten van uit eten
en feesten
heel veel feesten…
Van der Helstplein
door Jannah van As
Er is een plein in Amsterdam.
Al honderd jaren lang.
Dit plein dat door ontelbaar vele
Voetstappen is geraakt.
Van mensen, van dieren.
Onderweg naar Joost mag weten waar.
Het is het Van der Helstplein,
Dat in de bladerschaduw van de platanen blaakt.
Een plek waar ik graag even stil sta.
En waar,
Ik me kan wanen in andere tijden.
Soms zie ik kinderen spelen met een hoepel of een tol.
Dan weer zie ik vrouwen half hangend uit het raam.
Ze kijven met een buurvrouw,
In het bargoens – niet te verstaan.
Of hebben de grootste lol, ha ha!
En dan weer wordt het beeld verdrongen,
Door een vrolijke dronkaard,
Of de immer bedelende kromgebogen oude vrouw.
Het plein is net een groot toneel,
Met wisselende voorstellingen.
Laatst nog waande ik me er in Parijs.
Edith Piaf zong: “Non je ne regrette rien”.
De Seine en de Notre Dame, leken vlakbij!
En ’s nachts bij volle maan,
Onder de sterrenhemel.
Praten de bomen over alles wat ze
Zagen en hoorden op en om het plein.
Alleen de wind begrijpt het.
Elk blad in de boom draagt een verhaal.
Het is een wondermooi, betoverend plein.
Dat het er nog vele honderden jaren moge zijn!
Zowel mensen als straten
Komen hier samen.
Het kloppend hart van een buurt,
In de stad Amsterdam.
Het kloppend hart, dat mijn liefde
Heeft gewonnen, voor altijd!
Mijn plein
door Jannah van As
Mijn plein,
Heeft een fontein,
Een jeu de Boules baan,
Waar jong en oud kan spelen.
Platanen staan rondom,
Om het zonlicht doorheen te filteren.
De bestrating is van mooie kleine steentjes.
Mijn plein,
Heeft bloembakken met fleurige bloemen,
Bankjes om te rusten en genieten
Van het plein.
De fontein fonkelt van de wensmuntjes.
Alle wensen gaan in vervulling.
Ik wens mijn plein.