Een leeg plein, een open ruimte

Het plein is dichtgeslibd. Het sprak tot de verbeelding na de herinrichting in 1991 toen het een jaar of tien jaar open en leeg was. Open ruimtes zijn belangrijk in een stad, ze zorgen voor een aha erlebnis. Een plein hoeft niet opgeleukt te worden. Zeker dit plein is in de basis mooi genoeg, het lichtkunstwerk in de vloer als tegelhemel benadrukt dat. Plus twee mooie aaneengeschakelde gevels tegenover elkaar.

Iedereen vindt dit zo’n leuk Frans pleintje. Nou, in Frankrijk is het niet zo dichtgetimmerd, dat zie je alleen in Nederland. Nederlanders zijn bang voor lege ruimtes en daarom hebben we er zo weinig van. Zodra een inrichting wordt opgeleverd, verschijnen prullenbakken, fietsenrekken en ander straatmeubilair en weg is de verademing die het eerst teweegbracht.

En ja, die ruimte wil ik terug. En daarom wil ik dat er veel weggaat:

• Geen fietsen en fietsenrekken meer op het middenplein;
• Geen schotten om de terrassen heen en kleinere terrassen, zo dat niet alles voor de commercie is en meer ruimte om te spelen voor kinderen.
• Geen cluster van vier bankjes, hooguit twee en dan solitair.
• De lelijke gele en blauwe plakkaten rond de bomen weghalen en die mooie franse, gietijzeren roosters weer terug. Reden om die te vervangen was dat ze omhoog kwamen en men er over struikelde. Ja, het is boom, een levend organisme, daar moet je aan blijven werken.
• Geen afvalcontainers op het plein, minder stank voor de horeca.
• Feestverlichting niet van half oktober tot half februari, hooguit van begin december tot hooguit half januari.

Dit mag er wel gebeuren:

• Alle terrassen dezelfde terrasstoelen, in Luxembourgstijl.
• Het kunstwerk op de grond is van blauwe tegels, die verdienen een opknapbeurt; bijvoorbeeld met blauwe tegels die beter bestendig zijn tegen kleurslijtage.
• De platanen worden te hoog, zo hoog zijn ze nergens. Ze kunnen getopt worden. De bladeren waaien nu over de daken en verstoppen de goten, ik kan daar over meepraten.
• Striktere regels tegen geluidsoverlast ’s avonds laat en ’s nachts, en handhaving daarvan.
• Beter schoonhouden van het plein, onder andere de fietsenrekken maken dat het er altijd smerig is. Voor de fietsenrekken een slimme opstelling rondom het plein bedenken.
• Fietspad weghalen. Het wordt door onverlaten gebruikt in twee richtingen. Fietsers kunnen over de rijweg, dan gaat iedereen wel aan de goede kant rijden.
• Er is in de wijk beperkte ruimte en er zijn veel ruimteclaims: parkeren, fietspad, autoverkeer, vrachtverkeer, dat kan niet allemaal tegelijk en dat dwingt tot keuzes. Een mogelijke uitweg: de auto als gast.

Nina Dirksen